افسرجوان

♦"قصه امام حسن(ع) و قضیه صلح، آن هم صلح تحمیلی بود. برای اینکه امام حسن(ع)، دوستان خودش، یعنی آن اشخاص خائنی که دور او جمع شده بودند، او را جوری کردند که نتوانست خلافش بکند، صلح کرد. صلح تحمیلی بود. این صلحی هم که به ما میخواهند بگویند، این است..." امام خمینی (ره) دوم شهریور 1365

♦روز ۲۹ تیر ۱۳۶۶ قطعنامه ۵۹۸ با مفادی که ظاهرا به منظور صلح، ولی در واقع به نفع عراق، کشور متجاوز و شروع کننده جنگ، بود در شورای امنیت سازمان ملل تصویب شد. به سرعت عراق آن را پذیرفت اما امام این امت این جام زهر را یکسال بعد، ۲۷ تیر ۱۳۶۷ نوشید. صلحی تحمیلی که از جنگ تحمیلی بدتر بود.
در مورد جزئیات و چرایی و چگونگی پایان جنگ کتبی همچون "راز قطعنامه" وجود دارد اما چیزی که نیاز امروز ماست این است که درس این واقعه برای ما چیست؟بهتر است بگویم عبرت این واقعه برای ما چیست؟
نگاهی به منشا اصلی پذیرش این صلح، اینکه امامی که در طول جنگ به کرّات بر مسئله #ادامه_جنگ تا سقوط صدام پافشاری میکنند، واقعا چگونه میشود که در نهایت این صلح را می‌پذیرند، ما را به نیازی که ذکر شد میرساند

♦ #صلح_تحمیلی (بخوانید قطعنامه۵۹۸) ناشی از دو چیز می‌تواند باشد:
۱- #نفوذ امثال محلاتی ها و سیروس ناصری ها که یا مستقیما نفوذی بودند یا نوع تفکرشان ناشی از نفوذ دشمن بوده است. نفوذ در حساس ترین بخش های وزارت امور خارجه وقت.
۲- #عدم_اعتقاد به کارآمدی راهبردها و تصمیمات #امام_جامعه که باعث شده بود برای به کرسی نشاندن تصمیم به اصطلاح عقلایی خود، حتی #گزارشهایی_غیر_واقعی به امام بدهند.

♦صلح تحمیلی یک تصمیمی بود که دیگران برای ما گرفتند. #دشمن برای همه امور زندگی ما تصمیم گیری میکند که اگر به دو عامل بالا توجه نداشته باشیم تصمیمات تحمیلی آنان را به طور خودکار می‌پذیریم.

♦اینکه #مبانی_فکری ما را #غرب آماده کرده باشد و به خورد ما بدهد و ما هم آنها را بپذیریم نفوذی ست که منجر به اخذ تصمیم مورد نظر دشمن میشود.

♦از آن بدتر این که مشغول #تصمیم_گیری و به دنبال #حل_مسئله برای کشورمان باشیم بدون این که به راهبردها و چارچوب ها و اصولی که #ولیّ_جامعه در آن حوزه به آن اشاره کرده اند توجه بکنیم و به آنها اهتمام بورزیم.

♦توجه به این دو عامل و عواملی از این دست، بیشتر ناظر به #خواص جامعه است چرا که عوام از آنها خط می‌گیرند.
لذا از این جهت حساسیت کار برای ما #دانشجویان_مکتب_امام_صادق(ع) به مراتب بیشتر از دیگران است.
ان‌شاءالله بتوانیم تا آخر گوش به فرمان اماممان حرکت کنیم.

↵کاری از دوست عزیزم آقا علیرضای رفیعی