اشتراک در خبرنامه

جهت عضویت در خبرنامه لطفا ایمیل خود را ثبت نمائید

Captcha

آمار بازدید

  • بازدید امروز : 6
  • بازدید دیروز : 16
  • بازدید کل : 10014

پیوند ها

سلسله یادداشت هایی با موضوع قطعنامه (2): تا #مبارزه هست ما هستیم؛ جنگی که بود، جنگی که هست


پرده اول:
۲۹تیر۶۷
شاید اگر از خیلی از بچه رزمنده ها و جبهه رفته ها سوال کنیم که غم انگیزترین ترین روز زندگی تان چه روزی بوده است در جواب بگویند: روز پذیرش قطعنامه. تلخی این زهر هنوز در جانشان مانده و به خاطر جاماندن از قافله عشق و ایثار، حسرت خورده و می‌خورند.
به قول امام: خوشا به حال آنان كه با شهادت رفتند! خوشا به حال آنان كه در اين قافله نور جان و سر باختند. (پیام قطعنامه)
هنوز صدای ضجه بچه ها در فراق یاران و بسته شدن در باغ شهادت در گوش ها مانده است.

♦پرده دوم:
جریان تحمیل گری که از بعد از آزادی خرمشهر، سودای پایان جنگ را در سر می پروراند و در خفا و یا علن از ضرورت آن سخن می گفت و در مقابل استراتژی امام(ره) مبنی بر "جنگ جنگ تا رفع فتنه از عالم"، به راهبرد "جنگ جنگ تا یک پیروزی" معتقد بود، در مقاطع مختلف سعی در به کرسی نشاندن این نظر داشت. شکل‌گیری و تشکیل جلسات #مجمع_عقلا در مجلس دوم (به وسیله حسن روحانی) نیز در این راستا بود که البته با اطلاع یافتن امام و مخالفت شدیداللحن ایشان به ظاهر جمع شد، اما این به معنای پایان تلاش ها برای پایان جنگ نبود.
در تیر۶۶ قطعنامه ۵۹۸ در شورای امنیت تصویب شد که خواستار آتش بس فوری بین دو کشور بود، اما در آن سخنی از تعیین متجاوز و تنبیه او به میان نیامده بود و بنابراین موضع رسمی نظام عدم پذیرش آن بود. لیکن در زمان یکساله تا تیر ۶۷ #جریانِ_خواستارِ_پایان_جنگ -که از قضا فرماندهی و پشتیبانی جنگ را نیز دراختیار داشت- دست از کار نکشیده و دستیابی به صلح و آتش بس را دنبال کردند.
در روزهای منتهی به پذیرش قطعنامه، دلایلی مانند، خسته بودن رزمندگان از جنگ، عدم اقبال مردم به جنگ، وضع بد اقتصادی و عدم توان برای اداره جنگ، ورود نظامی آمریکا و جنگ نفتکش ها و نیاز به تجهیزات نظامی مختلف -که خارج از توان نظام بود- برای متقاعد کردن امام به پذیرش قطعنامه مطرح گردید؛ دلایلی که همه قابل خدشه بودند، از جمله خستگی مردم و رزمندگان.
آیا به راستی مردمی که چند روز بعد در عملیات مرصاد با فرمان امام چنان به جبهه سرازیر شدند که اسلحه کافی برای همه آن ها وجود نداشت خسته بودند؟؟
به هر حال امام(ره) به خاطر سخن مسئولین و فهرست مشکلات ارائه شده مدیران اقتصادی (و نه ترس از حضور آمریکا در جنگ و فشار او، که قبلا هم بود) جام زهرآلود قطعنامه را سرکشید.
به قول رهبر انقلاب: اگر همه ی دنیا در امر جنگ دخالت می کردند، امام کسی نبودند که برگردند.

♦پرده سوم:
پیام قطعنامه نه به معنای پایان جنگ بلکه #تغییر_جبهه و آغاز جنگ مهم‌تری با استکبار با اعلام راهبرد و خطوط کلی توسط امام روح الله(ره) است.
جنگی که امروز هم در میدان های مختلف وجود دارد و کانون آن #جنگ_اقتصادی است.
اگر در آن زمان عده ای سعی در #ناامید_کردن_مردم و یا خسته جلوه دادن مردم داشتند امروز نیز برخی با #عملکرد_ضعیف و یا با جنجال و #تبلیغات در این راه تلاش می کنند تا مردم را از نظام ناامید و جدا کنند.
بعضی نیز با #بسته_نشان_دادن_راه_ها و #فهرست_کردن_مشکلات، می خواهند به جانشین روح الله نیز #جام_زهر بنوشانند.
امام در آن زمان می فرمودند "جنگ در راس امور است". اما به واقع مشخص است که آرایش بسیاری از مسئولین #آرایش_جنگی نبود و جنگ هم برایشان در راس امور نبود (حداکثر۱۲-۱۳درصد بودجه کشور صرف جنگ می‌شد ولی در عراق ۵۰درصد بودجه صرف جنگ می‌شد).
امروز هم متاسفانه می بینیم که عملکرد بسیاری از دستگاه ها و افراد، متناسب با شرایط جنگی مخصوصا جنگ اقتصادی نیست که نتیجه آن به #ناکارآمدی آنها ختم می شود.
راه حل، باور واقعی آرمان های انقلاب و امام(ره) و عمل به رهنمودهای امام خامنه ای با کار و روحیه جهادی و خدمت خالصانه به مردم مخصوصا قشر مستضعف است: "فقرا و متدینین بی‌بضاعت گردانندگان و برپادارندگان واقعی انقلاب‌ هستند. ما باید تمام‌ تلاشمان را بنماییم تا به هر صورتی که ممکن است «خط اصولی دفاع از مستضعفین» را حفظ کنیم." (پیام قطعنامه)
اگر مسئولین خسته نباشند و #کار کنند مردم هم پشتیبان آن ها خواهند بود و کاستی ها را نیز به جان خواهند خرید.

♦پرده آخر:
این انقلاب راه خود را یافته و می پیماید و ایجاد و گسترش روزافزون #هسته_های_مقاومت با الگوگیری از آن، نشان دهنده بالندگی روزافزون آن است. اگر روزی در جنگ شعار #آزادی_قدس سر داده می شد، اکنون میدان نبرد به مرزهای دشمن صهیونیست کشیده شده و #نصرت_الهی نزدیک است.
راه حل آزادی فلسطین و نابودی رژیم صهیونیستی نیز فقط مبارزه و مقاومت است نه پذیرش #صلح_تحمیلی و #معامله_قرنِ آمریکایی و اعتماد به #امان_نامه_دشمن که: "اگر بندبند استخوانهایمان را جدا سازند، اگر سرمان را بالای دار برند،‏‎ ‎‏اگر زنده زنده در شعله های آتشمان بسوزانند، اگر زن و فرزندان و هستی مان را در جلوی‏‎ ‎‏دیدگانمان به اسارت و غارت برند هرگز امان نامۀ کفر و شرک را امضا نمی کنیم.‏‎" (پیام قطعنامه)

↵کاری از دوست عزیزم آقا رضای رستمی

  انتشار : ۹ مهر ۱۳۹۷               تعداد بازدید : 204

برچسب های مهم

دیدگاه های کاربران (0)

تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به "افسرجوان" می باشد

فید خبر خوان    نقشه سایت    تماس با ما